![]() ![]() W 2004 i 2005 została uznana za najgorzej ubraną gwiazdę Hollywood. W 2001 wystąpiła gościnnie podczas koncertu Michael Jackson – 30th Anniversary Concert w Madison Square Garden z okazji trzydziestolecia kariery artystycznej Michaela Jacksona, śpiewając piosenkę artysty You Are Not Alone. Powrót nastąpił w 2002 za sprawą przedstawienia estradowego pt. Show otrzymał bardzo słabe recenzje i bardzo szybko zszedł ze sceny. Liczne choroby odcisnęły swoje piętno na głosie piosenkarki. W 1999 powróciła z nowym show Minnelli on Minnelli, w którym wykonywała utwory z filmów swojego ojca. Album został nominowany do nagrody Grammy i trafił na listy przebojów. W 1995 nagrała płytę Gently, zawierającą jazzowe standardy. Wystąpiła również na koncercie The Freddie Mercury Tribute Concert, który odbył się 20 kwietnia 1992 na stadionie Wembley w Londynie, wykonując piosenkę zespołu Queen We Are The Champions. W tym samym roku nagrała koncertową płytę Liza Stepping Out Radio City Music Hall. W 1990 artystka otrzymała specjalną nagrodę Grammy za całokształt swojej twórczości muzycznej. Album stał się przebojem w Wielkiej Brytanii, a pochodząca z niego kompozycja Losing My Mind dotarła do TOP 10 tamtejszych zestawień. Efektem tej współpracy była płyta Results. W 1989 podjęła współpracę z duetem kompozytorsko-producenckim Pet Shop Boys. W 1985 Minnelli otrzymała swój drugi Złoty Glob za rolę w telewizyjnym filmie A Time To Live. W kolejnych latach artystka występowała głównie na Broadwayu w takich przedstawieniach jak: Chicago czy The Act. tytułowy przebój New York, New York, który później spopularyzował Frank Sinatra. W 1976 zagrała u boku Roberta De Niro w filmie New York, New York. W 1973 ukazał się jej album The Singer, a w 1974 koncertowa płyta Live At The Winter Garden. W kolejnych latach Minnelli koncentrowała się głównie na wydawaniu płyt i trasach koncertowych. Piosenki Liza With a Z czy Yes stały się standardami. Emmy i Tony), a nagrana do niego ścieżka dźwiękowa była pierwszą platynową płytą w karierze artystki. Liza With a Z, nagrodzony wieloma nagrodami (m.in. W tym samym roku Liza Minnelli prowadziła własny program telewizyjny pt. ![]() Ścieżka dźwiękowa do Kabaretu, na której Liza wykonała kilka utworów, dotarła do TOP 20 amerykańskiej listy przebojów i zyskała status złotej płyty. Była pierwszą artystką, której wizerunek w tym samym tygodniu zdobił okładki pism „Time” oraz „Newsweek”. Za rolę Sally Bowles aktorka otrzymała Oscara, stając się pierwszą osobą w historii tej nagrody, której rodzice również byli jej laureatami. Film stał się kasowym przebojem oraz jednym z kultowych obrazów dekady. W 1972 Minnelli odniosła światowy sukces dzięki roli w musicalu Kabaret. W następnym roku podpisała kontrakt z nową wytwórnią i nagrała udaną płytę Come Saturday Morning. Pakuli Bezpłodna kukułka (1969), za którą otrzymała swoją pierwszą nominację do Oscara. Przełomem w karierze artystki była rola w filmie Alana J. Płyta sprzedała się w prawie półmilionowym nakładzie. Kilka miesięcy później ukazał się jej debiutancki album pt. W tym samym roku wystąpiła u boku swojej matki na jednym z jej koncertów w Londynie. W 1964 Minnelli rozpoczęła karierę muzyczną podpisując kontrakt z wytwórnią Capitol Records. Jako nastolatka Minnelli występowała w musicalach wystawianych na Broadwayu, zdobywając uznanie krytyki oraz publiczności. Zadebiutowała na ekranie w wieku trzech lat, w końcowej scenie filmu In The Old Good Summertime, w którym główną rolę zagrała jej matka. Minnelli urodziła się w Hollywood jako córka reżysera Vincente Minnellego oraz aktorki Judy Garland.
0 Comments
Leave a Reply. |
Details
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. ArchivesCategories |